ALRAUNA:
W średniowieczu i czasach nowożytnych nazywano tak duży, potężny, silnie zgrubiały i rozgałęziony korzeń mandragory. Wierzono, że alrauna została stworzona przez Boga w Raju i miała być pierwowzorem człowieka. Bóg jednak nie był zadowolony ze swego dzieła, dlatego wyrzucił ją lub zakopał w ziemi. Roślinie tej przypisywano nie tylko właściwości lecznicze, ale również magiczne, jednak posiadał je jedynie korzeń rośliny o humanoidalnych kształtach, który przy wyrywaniu wydawał z siebie wrzask – na znak protestu.
Alrauny najczęściej poszukiwano pod szubienicą, bowiem sądzono, że te niezwykła roślina żywi się ludzkim mięsem.
Z czasem alraunę zaczęto utożsamiać z atrybutem diabła i demonów, uważa się ją również także za symbol magii, proroczych wizji, obłędu, głupoty i zgubnej miłości.
Sprawdź Źródla
Tekst: Lady_Hekate | prawa graficzna: Jamnik_sst | Korekta: verien |