SCYLLA

Nazwa: Scylla

Przynależność: Królestwo Posejdona

Lojalność: Posejdon

Rodzice: Scyllę uznaje się za córkę (w zależności od wersji mitu):

• Hekate i Forkosa,
• Hekate i Formasa,
• Echidny i Tyfona,
• Lamii,
• Krataeis (wg Homera),
• ojcem Scylli mógł być　również Trienos

Rodzeństwo: Jako córka Hekate i Forkosa uchodziła za　siostrę Graj, a niekiedy Hesperyd i Echidny

Postać: Nimfa

Rzymski odpowiednik: Scylla
 

Wygląd:

Scylla była w górnej połowie kobietą, a w dolnej wyrastało z niej sześć wściekłych psów (lub olbrzymich morskich potworów), które pożerały tych żeglarzy, których dosięgły.

Opis:

Scylla była bardzo piękną nimfą. Pewnego dnia, gdy kąpała się w　morzu wśród skał, czesząc swoje długie złote włosy, ujrzał ją Glaukos (rybak, który dzięki spożyciu świętej trawy stał się morskim bożkiem). Bóstwo zakochało się w niej od pierwszego wejrzenia i poprosiło ją o rękę. Dziewczyna jednak odmówiłazalotnikowi, unosząc się dumą. Glaukos nie zniechęcił się i dzień w dzień oświadczał się dziewczynie. Pogrążony w smutku udał się do czarodziejki Kirke, błagając ją o napój miłosny, dzięki któremu nimfa odwzajemniłaby jego uczucie. Czarodziejka sama zapałała uczuciem do　przystojnego młodzieńca. Jej próby rozkochania w sobie Glaukosa nie przyniosły żadnego skutku. Zazdrosna czarodziejka postanowiła uciec się do podstępu. Podarowała nieszczęśliwie zakochanemu miksturę, mówiąc mu, że to eliksir miłosny – dziewczyna miała zakochać w pierwszym młodzieńcu, którego ujrzy. Niczego nieświadomy chłopak wlał miksturę do źródła, w którym miała zwyczaj kąpać się Scylla i oczekiwał na upragniony efekt. Wedle innej wersji tego mitu Kirke sama wlała przygotowaną przez siebie miksturę źródła, zastawiając tym samym pułapkę na Scyllę. Gdy tylko dziewczyna weszła do wody, zewsząd otoczyły ją przerażające potwory, które przylgnęły do jej ciała - według innych podań sześć dzikich psów wyrosło z jej pachwin. Dziewczyna z pięknej nimfy stała się istotą tak odrażającą, że nawet bogowie nie chcieli na nią patrzeć. Ona sama w rozpaczy rzuciła się do morza – w ten sposób stając się jednym z najstraszliwszych potworów morskich.

Inna wersja mitu tego mitu podaje, że w Scylli zakochał się sam bóg morza – Posejdon - który nie omieszkał zalecać się do pięknej nimfy. Jego zachowanie wzbudziło zazdrość i gniew Amfitryty, która udała się do　Kirke, aby prosić o pomoc. Jeszcze inna wersja mówi, iż małżonka Posejdona wybłagała rozwiązanie problemu u Hekate i to bogini czarów i magii zamieniła Scyllę w morskiego potwora.

Niektóre podania głoszą, że to sam Posejdon ukarał Scyllę, która będąc zakochaną w Galaukosie, opierała się zalotom boga mórz. Ostatnia z wersji　tego mitu podaje, że to nie Amfitryta, lecz sam Posejdon zwrócił się do bogini Hekate z prośbą o ukaranie Scylli za odrzucenie jego zalotów.

Osobny artykuł zostanie poświęcony przygodom Odyseusza. Będzie w nim można przeczytać o jego zmaganiach z morskimi potworami – Scyllą i Charybdą.
W Saint Seiya:

W Saint Seiya:

MORSKI GENERAŁ SCYLLI IO

Strażnik kolumny południowego Pacyfiku. Jego ataki są bardzo potężne, bowiem przybierają postać zwierząt i mitologicznych potworów, np. może nasłać wampiry, by wyssały krew i energię z przeciwnika. Został pokonany przez Brązowego Rycerza Andromedy Shuna.

Zbroja: