Mit o Demeter i Korze

Pewnego razu Kora bawiła się wraz z okeanidami (nimfami morskimi) i zrywała przepiękne kwiaty. Nie wiedziała, że wśród nich znajduje się narcyz, który wraz z wola jej ojca – Zeusa – miał ją połączyć z władającym podziemiami Hadesem. Bogini zerwała kwiat i w tym samym momencie rozstąpiła się ziemia, z której wyłonił się powożący złotym rydwanem bóg Podziemi. Hades zebrał ją do swego królestwa. Tylko mała rusałka wodna KIANE rozłożyła słabiutko ręce aby mu przeszkodzić. Czarne rumaki przeskoczyły nad nią, a boginka zalała się łzami i rozpłynęła się w strumień.

Tymczasem Demeter, nie mogąc znaleźć ukochanej córki, pytała bogów i śmiertelników o jej los, ale znając wolę Zeusa, nikt nie chciał wyjawić jej prawdy. Utrudzona i bezradna bogini dotarła do Eleusis nad Zatoką Salamińską.  Kamień, na którym usiadła nazwano Skałą Smutku, a źródło Pięknem, albowiem łzy bogini były jak perły. Towarzyszyła jej bogini Hekate, której udało się zmusić Heliosa do wyjawienia Demeter prawdy o miłości Hadesa do jej córki. Bogini nie chciała się z tym pogodzić. Opuściła Olimp i wraz z wierną jej Hekate zaszyła się niedaleko Aten, u Keleosa, który podjął strapioną boginię z najserdeczniejszą troskliwością.

Smutek i rozpacz Demeter niósł za sobą nieurodzaj i spustoszenie ziemi. Ludziezaczęli umierać z głodu i pragnienia. Na próżno wznosili modły do bogów i do samej Demeter. Widząc to, Zeus wraz z Posejdonem próbowali przekonać Demeter aby pogodziła się z utratą córki. Ta jednak nie chciała o tym słyszeć. Hades musiał pogodzić się z wolą najmłodszego z braci, ale nie zamierzał bezpowrotnie oddać pięknej i niewinnej małżonki. Na pożegnanie ofiarował ukochanej pestkę (lub owoc) granatu – ugryzienie go wiązało każdego na zawsze ze światem Podziemnym. Persefona zjadła ją, nie wiedząc, że w ten sposób na zawsze połączy się nierozerwalnie z Hadesem.

Kora – Persefona wróciła do matki na rydwanie Hadesa. Powrót ukochanej córki Demeter ponownie sprowadził na świat urodzaj i dobrobyt, ale zjedzona pestka granatu sprawiła, że co roku Kora musiała wracać do swego męża w Krainie Podziemi, gdzie jako królowa Tartaru nosiła imię Persefony. Demeter dbała o córkę nawet w zaświatach, bowiem jej towarzyszką, a zarazem mroczną boginią świata podziemnego została Hekate, która zobowiązała się przed Hadesem i Demeter pilnować aby umowa została dotrzymana i nieustannie strzegła małżonkę boga śmierci. Dziewięć pozostałych miesięcy roku  - jako Kora – bogini spędzała wraz z matką.

Bibliografia

1. Graves R., Mity greckie , Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1982
2. Hammond N.G.L., Dzieje Grecji, Warszawa 1973
3. Kubiak Z., Mitologia Greków i Rzymian, Warszawa 199
4. Ludwiczak B., Mitologia Greków i Rzymian, Kraków 2010
5. Parandowski J., Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Warszawa 1997
6. Pietrzykowski M., Mitologia starożytnej Grecji, Warszawa 1979
7. Winniczuk L., Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu, Warszawa 2006

* Pierre G., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Wrocław 2008

Tekst: Lady_Hekate      Oprawa graficzna: Jamnik_sst       Korekta: verien