LUCYFER
Imię: Lucyfer
Ranga: Upadły Anioł
Wzrost: 2,50m
Waga: 120 kg
Seiyuu: Masane Tsukayama
Miejsce w hierarchii Aniołów: Serafin
Pochodzenie imienia: z łaciny – „niosący światło”
Patronat: Książę Piekła, zła i ciemności
Historia
O historii Lucyfera dowiadujemy się głównie dzięki opowieści Saori i Hyougi. Według ich relacji Lucyfer był synem Boga, (tak był przedstawiany w antropozofii[1]), pięknym aniołem, przewyższającym inteligencją i potęgą wszystkie inne istoty. Rządza nieograniczonej władzy popchnęła go do buntu przeciwko Bogu – został pokonany przez Michała Archanioła i zesłany do Piekła, którego stał się władcą. W mitycznych czasach bezskutecznie walczył również z innymi bóstwami o panowanie nad światem m.in. z Ateną w Grecji, czy z Marishi-Tenem w Chinach[2] - został jednak przez nich upokorzony i wygnany.
Na Ziemię powrócił dzięki mocy bogów, którzy zostali niegdyś pokonani przez Atenę (Eris, Abel i Posejdon), a których omamił, obiecując im współrządy nad Wszechświatem. Jego świta składa się z czterech Upadłych Aniołów (być może byli to kiedyś Aniołowie, których Lucyfer pociągnął za sobą przy upadku). Mieszkał w Pandemonium.
W Saint Seiya
Pewnej nocy wysyła swoich wojowników do Sanktuarium, aby zabili Złotych Rycerzy, sam natomiast niszczy posąg Ateny. Nad ranem przybywa wraz ze swoją świtą do świątyni bogini mądrości i wojny, by przedstawić jej swoje żądania. Jego celem jest zniszczenie Ziemi i zdobycie władzy nad całym Wszechświatem. Jeżeli Atena chce powstrzymać zagładę, musi przybyć do jego świątyni i złożyć swoje życie w ofierze. Lucyfer przygotował Saori prawdziwą drogę przez mękę (m.in. wykorzystał cierniste krzewy, przez które musiała przedzierać się w drodze do jego tronu). Został przeszyty strzałą wystrzeloną przez Seiyę. Po jego śmierci wszyscy Złoci Rycerze, którzy polegli z ręki Księcia Piekieł „zmartwychwstali”.
MOA
Imię: Moa
Hierarchia anielska: Anioł Tronu
Ranga: Upadły Anioł
Wzrost: 175 cm
Waga: 70 kg
Seiyuu: Toshio Furukawa
Historia
Ten Upadły Anioł o ślicznej, dziewczęcej wręcz twarzyczce i różowej zbroi, tylko z pozoru wygląda niewinnie. Jest bezwzględnym zabójcą, który bezlitośnie wykorzystuje słabe punkty przeciwnika. Jego główny atak polega na iluzji. Moa, poznając ludzkie słabości, jest w stanie wcielić się dowolną postać i wykorzystać to przeciwko swemu wrogowi. Jego atak bardzo przypomina główną broń Morskiego Generała Lymnadesa Kaysy. W IV filmie kinowym Moa zmierzył się z Brązowym Rycerzem Łabędzia Hyougą, gdzie przybrał postać jego zmarłej matki. Jednak tym razem Hyouga nie rozczulił się za bardzo nad swoim losem i nie dał wciągnąć w pułapkę. Oszukał iluzję Upadłego Anioła, a następnie go zabił.
ASTAROTH
Imię: Astaroth
Hierarchia anielska: Anioł Wiedzy, Cherubin
Ranga: Upadły Anioł
Wzrost: 181 cm
Waga: 75 kg
Seiyuu: Keiichi Nanba
Historia
Astaroth był jednym z Upadłych Aniołów podległych Lucyferowi. W zasadzie bardzo niewiele o nim wiadomo. Stoczył walkę - na schodach prowadzących do Pandemonium – z Rycerzem Smoka Shiryu. Początkowo uzyskał nad przeciwnikiem znaczną przewagę – m.in. przebijając jego brzuch na wylot. Niemniej jednak pod koniec walki Shiryu ostatkiem sił zdobył się na heroiczny wysiłek i pokonał Upadłego Cherubina.
BELZEBUB
Imię: Belzebub
Hierarchia anielska: Serafin
Ranga: Upadły Anioł
Wzrost: 187 cm
Waga: 84 kg
Seiyuu: Katsuji Mori
Historia
Belzebub jest prawą ręką Lucyfera i dowódcą Upadłych Aniołów. To zdecydowanie najpotężniejszy ze wszystkich sług Księcia Piekieł. Początkowo stanął do walki z Shiryu, ale kiedy zorientował się, że jego towarzysz Astaroth daje sobie z nim nieźle radę, opuścił pole bitwy i postanowił ochraniać samego Lucyfera. Nie czekał zbyt długo. Pierwszym Wojownikiem Ateny, z którym przyszło mu się zmierzyć był Seiya. Początkowo Belzebub miał zdecydowaną przewagę nad przeciwnikiem - doprowadził Rycerza Pegaza niemalże do śmierci. Przed klęską Seiyę uchronił Ikki, który przybył z odsieczą. Niestety,Feniks również szybko został pokonany. Nawet wsparcie Shuna, Hyougi i Shiryu nie pomogło w walce z Upadłym Serafinem, dopiero przybycie Złotej Strzelca uratowało całą sytuację. O dziw, gdy tylko Seiya ją przywdział, zdołał pokonać Belzebuba jednym zaledwie ciosem! Niemniej jednak walka Rycerzy Ateny z tym wojownikiem była wyjątkowo ciężka i kosztowała naszych bohaterów wiele zdrowia i nerwów.
ELIGOR
Imię: Eligor
Hierarchia anielska: Anioł Potęgi (lub Cnoty)
Ranga: Upadły Anioł
Wzrost: 180 cm
Waga: 70 kg
Seiyuu: Ken Yamaguchi
Historia
Eligor jest zdecydowanie najdziwaczniejszym ze wszystkich Upadłych Aniołów. Maska znajdująca się na jego twarzy i olbrzymie pazury zamiast palców sprawiają, że jego wygląd można spokojnie nazwać iście demonicznym. Ten Upadły Anioł - dosłownie - na oczach Rycerzy Ateny narodził się z kokonu. Swoim zachowaniem utożsamia się z modliszką. Jego ataki są szybkie i dość przebiegłe. Eligorowi przyszło zmierzyć się z Shunem, a następnie z Ikkim. Początkowo walka pomiędzy Aniołem Potęgi a Rycerzem Andromedy była bardzo wyrównana. Eligor wykorzystując swoją szybkość i zwinność, z czasem zaczął pokonywać swego przeciwnika. Kiedy Shun już na dobre przegrywał – jak zwykle w ostatniej chwili przybył Ikki, zafundowawszy Upadłemu Aniołowi bardzo widowiskową i krwawą iluzję. Eligorowi zdawało się, że walczy z Ikkim i pokonał go poprzez odcięcie mu głowy. Była to jednak jedynie pułapka zastawiona przez Feniksa, który wykorzystał moment dezorientacji przeciwnika i pozbawił go życia.
30.04.2015 Tekst: Hekate Grafika: Jamnik_sst |