Dziewczyna podniosła głowę, delikatnie przetarła powieki i zapytała szeptem:
-Jesteś jednym z obrońców Ateny ?
-Tak, a jak ty masz na imię ?
-No tak nie przedstawiłam się. Jestem Laila.
-Miło mi. Powiedz , dlaczego taka ładna dziewczyna płacze ? zapytał Schiryu. -To długa historia. Właśnie szukam Ateny. Mam nadzieję ,że zgodzi się mi pomóc. Zaprowadzisz mnie do niej ?
-Pewnie. Saori na pewno cię wysłucha. Chodź, pójdziemy do niej. Zaraz będzie kolacja , zjesz coś i odpoczniesz.
Po tych słowach wstał, podał jej rękę i pomógł wstać.
Laila przestała płakać. Zmusiła się także na przelotny uśmiech.Schiryu dzwigając skrzy nki pomyślał:"No to koniec wakacji. Zbliża siękolejna bitwa", następnie powiedział:
-To może mi opowiesz swoją historię?
-Trzeba by tu długo mówić...
-Do naszej bazy został jeszcze spory kawałek drogi
-Sorki, ale nie chcę do tego teraz wracać. I tak będę musiała opowie dzieć o tym Atenie.
-Jak chcesz. Nie będę cię namawiał. Porozmawiamy o czymś innym.
-Tak będzie lepiej. Odparła Laila.
-To powiedz o sobie coś co chcesz mi powiedzieć.
-Ok. Ale o tobie też chcę się czegoś dowiedzieć.
I tak rozmawiając o wszystkim i o niczym szli w kierunku domciu. Towa rzyszyło im zachodzące słońce.

----------------------------------------------------

Tymczasem w rezydencji panny Kido Saori czeka na posiłek przy zasta wionym już stole, a Shun woła:
-Dobra, kolacja już zrobiona. Możemy jeść.
Po tych słowach momentalnie zjawia się Seiya:
-Jestem głodny jak wilk -i rzuca się na kromkę chleba.
-Seiya, zachowuj się-upomina go Saori -Nie wiesz, że czeka się na wszystkich?
Ten wskazując palcem w kierunku drzwi odpowiada
-O!!! Idzie Hyoga. Ty pospiesz się!!
-Nie pokazuj gołym palcem na ubranego człowieka.
-Siadaj, a nie gadaj tyle , bo jestem głodny.
Tu bierze kanapkę, ale znowu słyszy Atenę:
-A Schiryu ?
-No nie, chyba nie będziemy na niego czekać. Shun dajno mi soli.
-Chwytaj.A może jednak zaczniemy, bo wystygnie wszystko?
-No dobrze, zresztą też jestem głodna. Hyoga poslodź mi herbatę.
-Dajno cukru Seiya.
-Chwytaj!
BUUUMMM. Cukierniczka ląduje na podłodze.
-Seiya !!! Tym się nie rzuca głąbie -zaczyna swoje Saori- Jak już Hyoga stoisz, to to pozbieraj.
DINGGG-DONNNG !!!! Rozlega się dzwonek.
Atencia mówi:
-Seiya masz najbliżej , idź otworzyć.
-Co ja ? Shun słyszałeś co masz zrobić ?
-A czy ja nazywam się Seiya?
Saori zaczyna się powoli wkurzać:
-Niech się ktoś ruszy pókim dobra!
W końcu poświęcił się Hyoga (jaki on uczynny), który skończył zbierać szczątki po cukierniczce.Podszedł powoli do drzwi. Otworzył je i rzekł:
-No Schiryu, nareszcie jesteś.A to kto ?
-To Laila, potrzebuje naszej pomocy.
-Fajnie cię poznać-jestem Hyoga.
-Miło mi - rzekła nieznajoma.
Odkładając skrzynie Schiryu, wprowadził ją do środka i poprowadził w kierunku jadalni.
-Sorki że się spóźniłem, ale poznałem Lailę. Przyszła do ciebie Saori, prosić o pomoc.
Seiya wtrącił się:
-Cześć jestem Seiya, a ten to Shun- wskazał na Andromedę.
Teraz odezwała się Saori :
-Trzeba ci przygotować pokój Lailo. Tatsumi się tym zajmnie. Prawdę mówiąc, spodziewałam się, że ktoś nas odwiedzi.
-????????
Po tych słowach zapadło ogólne zdziwienie, a później padł szereg pytań:
-Cooo ???
-Jak to się kogoś spodziewałaś ???
-O czym ty mówisz ?
-Dlaczego o niczym nie wiemy ?
-Nie chciałam was martwić. Należą wam się choćby krótkie wakacje po tylu stoczonych bitwach.Postanowiłam więc spokojnie czekać, aż do teraz gdy zjawiła się Laila.
-Możesz nam wszystko teraz wyjaśnić Saori ? zapytał Schiryu.
-Spokojnie. Wszystkiego się dowiecie. Shun zadzwoń do Muu. Niech się tu jaka najszybciej zjawi. A my Lailo przejdziemy do mnie i tam poro- zmawiamy. -A co my mamy zrobić? zapytał Seiya, który oczywiście chciał wszystko wiedzieć. -Dokończcie kolację i czekajcie.
Dziewczyny udały się do pokoju Ateny. Reszta została w jadalni, ciągle nie wiedząc, o co w tym wszystkim chodzi...

Następna część: Rozdział 3