ZOMBIE

ŻYWE TRUPY

Postać żywego trupa od wieków była szeroko znana w wielu kulturach. Najczęściej kojarzy się ona z osobą zombie i afrykańskim rytuałem voodoo oraz z cyklem filmów George’a Romero.  Zgodnie z wierzeniami wyznawców voodoo (m.in. Haiti) wtajemniczeni kapłani są w stanie uśmiercić człowieka, a kilka dni po pogrzebie przywracają go do życia. „Zmarły” powraca jako bezwolny żywy trup, a jego ciało staje siedliskiem dla jednego z demonów śmierci. Zombie nie zdaje sobie sprawy z tego, że nie żyje. Zwykle wykonuje różne prace na rzecz swojej społeczności, bądź służy kapłanowi. Jednakże kiedy zje jakąś słoną potrawę, uświadamia sobie kim jest, powraca do swego grobu i umiera „naprawdę”. W religiach europejskich pod pojęciem żywego trupa rozumiano zmarłego, który wstał po śmierci z grobu i nawiedzał zmarłych. Takim żywym trupem był np. wampir. W zależności od tradycji i regionu żywe trupy mogły być przychylne lub wrogie ludziom. Niektóre ucztowały z człowiekiem lub mu pomagały. Zwykle poruszały się w nocy, chociaż istniały takie, które swobodnie mogły przechadzać się za dnia. Według m. in. słowiańskich czy skandynawskich wierzeń „żywy trup” nie mógł przekroczyć progu domostwa (nawet tego, w którym za życia mieszkał) jeżeli nie został uprzednio zaproszony przez jednego z domowników (taka zasada często obowiązywała m. in. wampiry). Raz zaproszony mógł swobodnie nawiedzach żywych. Spotkanie z wrogo nastawionym do człowieka żywym trupem zwykle kończyło się dla tego pierwszego śmiercią. Część z nich zabija ludzi z samej nienawiści czy zemsty, część robiła to instynktownie i na ogół bezmyślnie, usuwając tym samym przeszkodę na swej drodze, a jeszcze inna grupa po prostu żywiła się ludzką krwią lub mięsem.  Żywy trup umierał, kiedy jego ciało uległo całkowitemu rozkładowi, lub gdy został ponownie zabity (np. przebite serce, odcięta głowa).

Sprawdź Źródla

Tekst: Lady_Hekate      |     oprawa graficzna: Jamnik_sst     |